Μια φορά κι έναν καιρο ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν Λυδία.
Ζούσε με τους γονείς του και ήταν πολύ ευτυχισμένο!!!
Έμεινε στη Σαντορίνη για 2 χρόνια και έπειτα στο Χορτιάτη.
Η ζωή της κυλούσε ήρεμα...Ώσπου...!!!
ήρθε στη ζωή της το 4ο μέλος της οικογένειας,ο Ανδρέας!
Όπως ήταν φυσικό τον αντιμετώπισε με επιφυλακτικότητα και μερικές φορές τολμώ να πω με ζήλια,όπως και πολλά άλλα παιδιά τα αδέρφια τους...
Το κοριτσάκι μεγάλωνε και της άρεζαν πολλά πράγματα,όπως η μουσική και η ζωγραφική.Μα αγαπούσε πολύ και το μπαλέτο!!Ο ενθουσιασμός της ήταν μεγάλος κάθε φορά που συμμετείχε σε κάποια παράσταση!
Αργότερα βέβαια με τι
ς διάφορες υποχρεώσεις αναγκάστηκε κατά κάποιον τρόπο να αφήσει την καριέρα της μπαλαρίνας...Τότε μαζί με το γυμνάσιο ήρθε και το βόλλευ,το οποίο έμελλε να συνεχίσει μέχρι σήμερα!!
Μπορεί να μην αντιστάθμιζε την αγάπη της για το χορό αλλά της έδωσε πολύτιμες και όμορφες εμπειρίες!!
Και κάπως έτσι φτάνουμε στη σημερινή κοπέλα,μια κοπέλα με πολλά ενδιαφέροντα και ευαισθησίες,που μέσα της νιώθει μερικές φορές πολύ μόνη...
Αλλά κάπου εκεί έρχονται οι γονείς και φίλοι και ξεχνά τη μοναξιά της...
Αν και δεν της αρέσει να συμβιβάζεται,ξέρει ότι πρέπει να ζητάς από τους ανθρώπους αυτά που μπορούν να σου δώσουν και όχι αυτά που δεν γνωρίζουν...
Οπότε η κοπέλα της ιστορίας μας ξεπερνά τις δυσκολίες και τις αναποδιές,προσπαθεί να περνάει ευχάριστες στιγμές με τα άτομα που βρίσκονται κάθε φ
ορά δίπλα της και δεν ξεχνά να χαμογελά με κάθε ευκαιρία...Α, και κάτι ακόμα...Καταβάλλει πολλές προσπάθειες ώστε να μπορέσει να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο όνειρό της...
Να περάσει στην Ιατρική!!!
Ευχαριστώ πολύ τη φίλη μου xouakina για την προσκληση και προσκαλώ κι εγώ με τη σειρά μου τους honey23,akon,nikos.k
