Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Κάτι σε rap μου ακούγεται...

Η ζωή είναι ωραία να την κοιτάς από ψηλά
και όχι για να σκύβεις το κεφάλι σου στα χαμηλά
από Αθήνα σου γράφω,κι από πόλη μεγάλη
δεν αξίζει για τίποτα να τραβάς τη σκανδάλη
Ζήσε όσο μπορείς με περισσή αξιοπρέπεια
για να μην καταλήξεις πια στην αμετροέπεια

Μ'αν δεν μπορείς να κάνεις ούτε αυτό καλά
ακού τη συμβουλή μου
σου δίνω την πνοή μου...

Μη χαραμίζεις τον εαυτό σου σε διλήμματα
που σου βάζουν άνθρωποι μ' αντικρούομενα προσχήματα
αυτοί που σ' αγαπάνε δίπλα σου θα 'ναι παντοτινά
ακόμα κι αν εσύ δεν το αισθάνεσαι καθημερινά

Γι' αυτό,ρε φίλε, ακολούθα την καρδιά σου
όπου πας, ό,τι κάνεις να 'ναι πάντα δικιά σου
Μη ξεχνάς να τη ζεις,ζήσε τη ζωή σου
και σε λίγο ίσως λάβεις και την ανταμοιβή σου

Κι όταν το 'χεις παρακάνει τόσο πια με τη συμπάθεια
μήπως να δοκίμαζες και λίγο την απάθεια;
εμπιστέψου με, ρε φίλε, στο λέω με συνενοχή
απ΄ του δρόμου τα στενά λέω αντίο στην αποχή...

2 σχόλια:

Καλλιόπη είπε...

Μου αρέσει!
και πάλι καλή επιτυχία, αν και πίστεψέ με μετράει η συμμετοχή! Στο λέω ειλικρινά! Θα νιώθεις τόσο όμορφα απλά και μόνο που συμμετήχες που δε θα σε νοιάζει καμία διάκριση!
Εγώ βραβεύτηκα με έπαινο στους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης και μάλιστα τελευταία και ένοιωσα ποιήτρια!

lydia lou είπε...

alitheia????mpravo....poly xairomai congratulations!!!me poio poihma????
an einai etsi ok dn tha stenoxwrithw an dn diakrithw-oxi oti tha stenoxwriomoun dhladh..!!