Είναι φορές που νιώθω τόσο μόνη...
Σαν ένα αστέρι που μόνο του βρίσκεται σε κατάμαυρο ουρανό...
Και αναρωτιέται αν υπάρχει κάτι που κρατά όλα τα άλλα αστεράκια μακριά,
κι αν όντως υπάρχει,αν είναι τόσο δύσκολο να ξεπεραστεί...
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον,όπως είπε και ο καλός μας Αριστοτέλης...
Καλώς ή κακώς δεν μπορούμε πάντα να έχουμε γύρω μας άτομα που να μας καταλαβαίνουν
Οπότε αναγκαία η προσαρμογή έως ένα σημείο...
Μιας και δεν μπορούμε να ζητάμε πράγματα από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να μας δώσουν...!!!
Κι όλα αυτά,ένα χρόνο πριν τις πανελλαδικές...(ουπς,συγγνώμη,απότομη προσγείωση!)
